င့ါ စိတ္အစဥ္.. မင္းပံုရိပ္ ထင္..
ေမ့ပါေသာ္ လည္း လြင့္မပ်ယ္.
ခ်စ္ျခင္း တစ္ဖက္ အမုန္းႏြံထဲ..
တြန္းပါေသာ္လည္း..
ထပ္ထပ္ ဆင့္ တဲ့ ခ်စ္ျခင္း နဲ႔.
နင္ င့ါ အနား. ခြဲမသြား..
စိမ္း ျပန္ေသာ္လည္း.. ျပံဳးရယ္မျပယ္..
ျငိမ္းေအး မႈနဲ႔.. သူ႔ မ်က္၀န္း.
ေရွာင္လြဲေသာ္လည္း.. မတတ္သာ.
ဖ၀ါးမခြာ လိုက္လာသူ..
အရာအားလံုးထက္ ပိုတဲ့ ငါ့ခ်စ္သူ..
0
Posted by Unknown in
ကဗ်ာ